Zonnekroon

De zonnekroon komt van nature voor in Amerikaanse prairies en dan met name in de prairies waar hoge grassen en planten groeien (tall grass prairies). Een zonnekroon kan een hoogte van 2,5 tot 3 meter bereiken. De bloemen van de zonnekroon lijken  een mini-uitgave van de zonnebloem.

Zonnekroon bloeit van juni tot en met september. De bloemen komen aan vertakte stengels, iets waar het geslacht om bekendstaat. Stengels met tien tot twintig bloemen zijn geen zeldzaamheid. De stengels zijn stevig, staan mooi rechtop en zijn vierkant van vorm. Aan de stengels vormen zich bladeren die sterk ingesneden zijn en in jonge toestand iets weg hebben van een chrysantenblad. De bladen van Silphium perfoliatum staan tegenovergesteld langs de stengel en zijn aan de voet met elkaar vergroeid. De plant heeft sterk vertakte bloemstengels en wordt tot 2,5 meter hoog en zeker 1 meter breed.

Teelt
Van oorsprong is zonnekroon een prairieplant die voorkomt in het midden van de Verenigde Staten. Het is een overblijvende vaste plant die niet veel eisen stelt, maar wel graag zon heeft. De plant kan in de herfst worden afgemaaid.

Doel
De zonnekroon bevat aminozuren, koolhydraten (inuline in de wortelstokken), ascorbinezuur, terpenen met essentiële oliën, carotenoïden , fenolische zuren , tanninen en flavonoïden. Extract van de wortel wordt medicinaal gebruikt. (Wikipedia)

Het lange bloeiseizoen en de overvloed van bloemen zorgt voor een rijke bron voor de bijen en de teelt van honing.